Za Ojczyznę

Matko Króla wszechświata!

Często, modląc się, przypominamy sobie Twoją radość w obliczu wielkich dzieł Pana, Jego miłosierdzia i dobroci, okazanych Tobie - pokornej Służebnicy - i tym, którzy oddają Mu cześć w pokorze serca, uznając Jego wielkość, moc, miłość i miłosierdzie. Ewangelia opowiada nam o tym, jak byłaś uradowana dobrocią Boga, gdy ujął się za Twoją ojczyzną - Izraelem, gdy spełnił dane Twoim ojcom i ich potomkom obietnice.

Zbawienie świata objawiło się najpierw w Twojej ojczyźnie: w niej było zapowiadane przez proroków, w niej głosił je Twój Syn i w niej dokonało się ono na drzewie krzyża. Z Twojej ojczyzny wysszli Jego uczniowie, aby głosić Dobrą Nowinę Żydom i poganom, sprawować Eucharystię iwszystkie inne sakramenty. Wyszli ku ludom całego świata, aby mocą apostolskiego posłannictwa ukazywać im dzieło zbawienia, sprawowane przez Twego Syna i Jego Kościół. Dzięki owocom tego dzieła, osiągalny stał się cel doczesnej pielgrzymki człowieka: Dom Ojca. Jest w nim miejsce dla każdego, kto przyjmie Ewangelię i okaże się wiernym Chrystusowi uczniem, kształtując według Jego wzoru i nauki całe swoje życie.

Zbawiciel świata powiedział nam, wiele o swoim Ojcu, o Jego miłości ku Synowi i tym, którzy miłują Syna i są Mu posłuszni. Zanim zgromadzi On w Domu Ojca wszystkie Jego dzieci, najpierw usilnie i wytrwale zabiegał o to, aby ukazać siebie i ogłosić Ewangelię dzieciom Domu Izraela - dzieciom Jego własnej i Twojej ojczyzny. Ukazywał im czas Bożego nawiedzenia i konieczność przyjęcia posłanego do nich Mesjasza, aby przez Niego stali się uczestnikami wspólnoty duchowej - Królestwem Bożym.

Matko Zbawiciela!

Uczniowie Twojego Syna nieśli Ewangelię wszystkim narodom. Głoszona później przez ich posłańców całemu światu dotarła także do naszej Ojczyzny. W świetle Dobrej Nowiny dostrzegli nasi przodkowie, a teraz dostrzegamy również my sami, że Twój Syn umarł na krzyżu dla zbawienia także tej ziemi, na której teraz żyjemy, że Jego śmierć i zmartwychwstanie otwarły nam drogę do życia we wspólnocie z Bogiem - otwarły ją naszym przodkom i nam, obecnym mieszkańcom ziem polskich.

Ewangelia Twojego Syna umożliwia wszystkim dostrzeżenie, kim byłaś i kim jesteś dla Boga Ojca, dla Jego Syna i dla Ducha Świętego; kim byłaś i kim jesteś dla każdego człowieka. Podobnie jak dostrzegli naszi przodkowie, dostrzegamy również i my Twą macierzyńską miłość wobec nas, dlatego staramy się docenić znaczenie Twej opieki i wstawiennictwa. Podobnie jak oni dostrzegli Twą królewskośc i zapragnęli ją uczcić przez szczególne oddanie Ci swoich ziem i swoich serc, i my to potwierdzamy i przejmujemy jako wielki skarb w otrzymanym od nich dziedzictwie. Pragniemy, abyś na zawsze pozostała dla naszego narodu Królową, troskliwą Opiekunką i niezawodną Przewodniczką w zmiennej rzeczywistości życia na tym świecie.

Matko Miłosierdzia!

Przeżywamy czasy, w których zadano Polakom liczne rany. Niektóre w niezbyt odległym czasie, kiedy nie zabliźniły się jeszcze rany dawniejsze. Niektóre z nich jątrzą się dotąd i zatruwają organizm naszego życia narodowego. Razem z naszymi wadami i błędami zagrażają temu, co dla nas najważniejsze - komunii z Bogiem, komunii z rodakami i z innymi ludźmi; zagrażają naszemu rozwojowi według zasad ewangelicznych i pełnieniu powołania przez naszą wspólnotę narodową, w tym osobistego powołania każdego człowieka, który do tej wspólnoty należy, oraz powołania tych narodów, których życie i dzieje związały się z życiem i dziejami naszego narodu, które razem z nami chcą trwać w jednej wspólnocie państwowej lub trwać w przyjaznym sąsiedztwie i współdziałaniu dla dobra wszystkich ludzi.

Matko naszych pragnień i dążeń!

Dopomóż nam w przezwyciężeniu gnębiących nas chorób, słabości i wad oraz w uleczeniu dawnych i obecnych ran. Umacniaj cierpiących w chęci współdziałania z Chrystusem i skutecznego uczestnictwa w dziele zbawienia świata. Wszystkich nas ocal od rozpaczy i chroń przed beznadzieją, przed nienawistnymi i zwistnymi kłótniami, przed próżniaczym oczekiwaniem na szczęśliwe i łatwe życie, przed marnowaniem talentów i sprzyjających czynieniu dobra możliwości. Bądź dla nas natchnieniem mądrości i wytrwałości w pełnieniu tego wszystkiego, co Opatrzność Boża stawia przed nami jako zadanie chwili, przed którym nie powinniśmy się uchylać, lecz przyjąć je chętnie i wykonać.Dopomóż nam w przekształcaniu całej Polski w krainę żywej i wytrwałej wiary, nienaruszonej żadnymi trudnościami nadziei oraz doskonałej - dzięki duchowej mocy i czynom - miłości Boga i bliźniego.

Matko i Królowo wszystkich ludzi! Królowo Polski!

Podziwiamy Twoje duchowe piękno i ukazany nam przez Ciebie wzór życia. Pragniemy stać się podobnymi Tobie. Wspomóż nas w umiejętnym wykorzystaniu mocy, złożonych przez Boga w naszym narodzie, abyśmy nie dla sławy i pychy, lecz dla dania świadectwa o naszej przynależności do Chrystusa, Zbawiciela świata, i dla dania świadectwa o uznaniu ukazanych nam przez Niego najwyższych wartości na tym świeccie i w wieczności, stali się w rodzinie narodów siewcami i obrońcami prawdy, dobra i piękna, w służbie przenikniętej mocą Ducha Świętego miłości i bogatego w błogosławione owoce pokoju. Amen.