Stowarzyszenie Młodzieży Maryjnej

Stowarzyszenie Młodzieży Maryjnej ma swoje źródło w objawieniach Matki Bożej św. Katarzynie Labouré z 18/19 lipca 1830. Powstało na wyraźne życzenie Matki Bożej, Katarzyna tak to relacjonuje spowiednikowi księdzu Aladel: Matka Najświętsza chce by Ksiądz zapoczątkował Stowarzyszenie, któremu przyrzeka wiele łask. Ksiądz będzie jego założycielem i dyrektorem. Będzie to stowarzyszenie Dzieci Maryi. Ks. Aladel zwleka jednak z podjęciem konkretnych działań, dlatego Katarzyna przypomina: Matka Boża jest niezadowolona!

Założenie Stowarzyszenia zostaje powierzone Zgromadzeniom Wincentyńskim, pracującym wśród ubogich. Matka Boża pragnęła, by najuboższa młodzież mogła się spotykać i otrzymywać formację chrześcijańską (ze szczególnym akcentem na maryjność), ale także ogólnoludzką - by umiała żyć prawdziwe i po chrześcijańsku.

W 1837 r. ks. Wizytator Jean Etienne upoważnia ks. Aladela do zebrania grupy dziewcząt, 8 grudnia 1838 r. Benigne Hairon staje na czele pierwszej grupy Dzieci Maryi w Beaune. Dziewięć lat później, 20 czerwca 1847 na prośbę ks. Etienne Pius IX oficjalnie zatwierdza Stowarzyszenie.Uroczyste przyjęcie do Stowarzyszenia wiąże się z aktem oddania Matce Bożej i przyjęciem Cudownego Medalika. Członkowie zobowiązują się do prowadzenia życia chrześcijańskiego (sakramenty, modlitwa) i do naśladowania Maryi, do pogłębiania więzi z Niebieską Matką.

W różnych krajach przyjmowano różne nazwy Stowarzyszenia: Młodzież Maryjna, Wincentyńska Młodzież Maryjna, Wincentyński Ruch Maryjny, Stowarzyszenie Dzieci Maryi, Stowarzyszenie Dzieci Maryi Niepokalanej. Problem ten rozwiązano dopiero w ostatnich latach, przyjmując, iż oficjalna nazwa Stowarzyszenia na płaszczyźnie międzynarodowej brzmi: Stowarzyszenie Wincentyńskiej Młodzieży Maryjnej, przy czym zastrzeżono, iż poszczególne kraje mogą stosować na płaszczyźnie krajowej swoje dotychczasowe nazwy.Dziś Stowarzyszenie działa w ok. 50 krajach Europy, Azji, Afryki i obu Ameryk. Trudno podać całkowitą liczbę członków - szacuje się ją na ok. 200 000. Stowarzyszenie jest zarejestrowane w Papieskiej Radzie ds. Świeckich.

CEL

Celem Stowarzyszenia jest prowadzenie członków do Chrystusa poprzez:

1. Wychowanie wszystkich członków w wierze i życiu modlitwy.
2. Pogłębienie nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej i szerzenie Jej kultu.
3. Budzenie i rozwijanie ducha apostolskiego w służbie ubogim, szczególnie młodym ofiarom nędzy duchowej i materialnej.
4. Dobre przygotowanie członków Stowarzyszenia do współpracy z różnymi dziedzinami duszpasterstwa w myśl zaleceń Kościoła, zwłaszcza w ramach Rodziny Wincentyńskiej.

ŚRODKI

Stowarzyszenie osiąga zamierzone cele przez:
1. Przeżywanie Eucharystii w jej potrójnym wymiarze: ofiary, komunii, obecności.
2. Poznawanie i pogłębienie treści Pisma św.
3. Kontemplację osoby Maryi poprzez:
   1. Rozważanie treści biblijnych,
   2. przeżywanie maryjnych świąt liturgicznych,
   3. Odmawianie i rozważanie tajemnic Różańca Świętego.
   4. Naśladowanie Maryi i praktykowanie Jej cnót, szczególnie miłości, pokory, czystości i posłuszeństwa.
   5. Noszenie i rozpowszechnianie Cudownego Medalika zgodnie z obietnicą zawartą w słowach Maryi: "Wszyscy, którzy Go nosić będą, otrzymają wiele łask".
   6. Poznawanie historii objawień Matki Bożej św. Katarzynie Labouré i symboliki Cudownego Medalika oraz życia i działalności św. Wincentego i św. Ludwiki.
   7. Możliwość bezpośredniej posługi ubogim.
   8. Uczestnictwo w spotkaniach, kongresach itp. Organizowanych przez Stowarzyszenie lub inne instytucje.

PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁONKÓW

1. Życie w łączności z Panem Bogiem.
2. Świadczenie o Chrystusie w swoim środowisku.
3. Naśladowanie Maryi Niepokalanej.
4. Życie liturgią Kościoła, animacja uroczystej liturgii i nabożeństw paraliturgicznych.
5. Pogłębianie wiedzy religijnej przez rozważanie Pisma św. i prasy katolickiej.
6. Udział w duchowych owocach modlitwy całej Wspólnoty.
7. Zaangażowanie w szeroko rozumianą służbę ubogim w duchu wincentyńskim.
8. Noszenie uroczystego stroju przewidzianego w Regulaminie Wewnętrznym.
9. Udział we wspólnych spotkaniach grup.
10. Uczestnictwo w zjazdach i rekolekcjach wspólnotowych.