Inne: ks. Jerzy Popiełuszko o Maryi:

Bolesna Królowo Polski

Zawierzamy Ci Matko

Różaniec męczennika

Zło zwyciężaj dobrem

homilia wygłoszona w Bytomiu, 8 października 1984 r., na 11 dni przed śmiercią.

Moi Drodzy!

Ojciec Święty, Jan Paweł II, 23 czerwca 1982 r. zwrócił się do Pani Jasnogórskiej w następujących słowach: "O Matko mojego narodu, dopomóż ażeby nie dał się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężał".

Na tym polega współczesna próba dziejów. Nie pierwsza. W każdej z nich doświadczane jest sumienie, serce i wola, aby nie dać się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężać.

"Dziękuję Ci o Matko - modlił się dalej Ojciec Święty - za wszystkich, którzy tak postępują, którzy w swoim sumieniu, sercu i woli znajdują siły, aby wśród doświadczeń i udręk pomnożyć i umacniać dobro. Dziękuję Ci za wszystkich, którzy pozostają wierni swemu sumieniu, którzy sami, walcząc ze słabościa, umacniają innych; dziękuje za wszystkich, którzy nie dają się zwyciężyć złu, ale zło zwyciężaja dobrem"

Ludzka godność i wolność

Tylko ten może zwyciężać zło, kto sam jest bogaty w dobro, kto dba o rozwój i ubogacenie siebie tymi wartościami, które stanowią o ludzkiej godności dziecka Bożego. Pomnażać dobro i zwyciężać zło to dbać o swoją ludzka godność.

Życie trzeba godnie tworzyć, bo jest tylko jedno. Trzeba dzisiaj dużo mówić o godności człowieka, aby zrozumieć, że człowiek przerasta wszystko, co może istnieć na świecie - prócz Boga.

Przerasta mądrość całego świata. Zachować godność, by móc powiększać dobro i zwyciężać zło, to pozostać wewnętrznie wolnym, nawet w warunkach zewnętrznego zniewolenia, pozostać sobą w każdej sytuacji życiowej.

Jako synowie Boga nie możemy być niewolnikami. Synostwo Boże niesie w sobie dziedzictwo wolności. Wolność dana jest człowiekowi jako wymiar jego wolności. Prawdziwa wolność jest pierwszą cechą człowieczeństwa.

Ona została ofiarowana nam przez Boga. Ofiarowana nie tylko nam ale i naszym braciom, stąd obowiązek upominania się o nia tam, gdzie jest ona niesłusznie ograniczana. Ale wolność, to nie tylko dar Boga dla nas, ale również zadaniedla nas na całe życie.

Sprawiedliwość

Zachować godność, by móc powiększać dobro, zwyciężać zło - to kierowac się w życiu sprawiedliwością. Sprawiedliwość wypływa z prawdy i miłości, tym więcej i sprawiedliwości.

Sprawiedliwość musi iść w parze z miłością, bo bez miłości nie można być w pełni sprawiedliwym. Gdzie brak miłości i dobra, tam na ich miejsce natychmiast wchodzą nienawiść i przemoc, a kierując się nienawiścią i przemocą nie można mówić o sprawiedliwości.

Stąd jest i widoczna niesprawiedliwość w krajach, gdzie władanie opiera się nie na służbie i miłości, ale na przemocy i zniewoleniu.

Ważną sprawą dla chrześcijanina jest uświadomienie sobie, że źródłem sprawiedliwości jest Bóg.

Trudno więc mówić o sprawiedliwości tam, gdzie nie ma miejsca dla Boga i Jego przykazań, gdzie słowo Bóg urzędowo jest eliminowane z życia narodu.

Należy więc w tym miejscu zdać sobie sprawę z niesprawiedliwości i krzywdy, jaka czyni się naszemu narodowi, w zdecydowanej większości chrześcijańskiemu, gdy urzędowo ateizuje sie go i co gorsze: za pieniądze wypracowane również i przez chrześcijan, gdy niszczy się w duszach dzieci i młodzieży wartości chrześcijańskie, które wszczepiali im od kolebki rodzice; wartości, które zdawały wielokrotnie egzamin w tysiącletnich dziejach naszej historii.

Sprawiedliwość czynić i o sprawiedliwość wołać mają obowiązek wszyscy bez wyjątku, bo jak powiedział już starożytny myśliciel: "Złe to czasy, gdy sprawiedliwość nabiera wody w usta".

Należałoby tu chyba wzbudzić refleksję we własnym sercu i skonfrontować z własnym sumieniem, na ile każdy z nas jest twórcą sprawiedliwości, zaczynając od siebie samego, swojej rodziny, swojego środowiska, bo często już sama nasza bierność moralna inspiruje niesprawiedliwość i tym samym powiększa zło.

Prawda

Pomnażać dobro i zwyciężać zło to na co dzień kierowa się prawdą. Prawda jest bardzo delikatną właściwością naszego rozumu. Dążenie do prawdy zaszczepił w człowieku sam Bóg, stąd w człowieku jest naturalne dążenie do prawdy i niechęć do kłamstwa.

Prawda i męstwo, to wartości bardzo ważne w życiu każdego człowieka zwłaszcza chrześcijanina. Prawda podobnie jak sprawiedliwość, łączy się z miłością, a miłość kosztuje.

Prawdziwa miłość jest ofiarna, stąd i prawda musi kosztować. Żyć w prawdzie, to być w zgodzie ze swoim sumieniem. Prawda zawsze ludzi jednoczy i zespala. Wielkość prawdy przeraża i demaskuje kłamstwa ludzi małych, zalęknionych.

Od wieków trwa nieprzerwanie walka z prawdą. Prawda jest jednak nieśmiertelna, a kłamstwo ginie szybką śmiercią, stąd też jak powiedział zmarły Prymas kard. S. Wyszyński: "ludzi mówiących w prawdzie nie trzeba wielu".

"Chrystus wybrał niewielu do głoszenia prawdy. Tylko słów kłamstwa musi być dużo, bo kłamstwo jest detaliczne, sklepikarskie, zmienia się jak towar na półkach, musi być ciagle nowe, musi mieć wiele sług, którzy wedle programu nauczą się go na dziś, na jutro, na miesiąc, potem będzie szkolenie na gwałt w innym kłamstwie.

By opanować całą technikę zaprogramowanego kłamstwa, trzeba wielu ludzi.

Tak wielu ludzi nie trzeba, by głosić prawdę. Może to być niewielka gromada ludzi prawdy, a będą oni promieniować, ludzie ich sami odnajdą i przyjdą z daleka, by słów prawdy słuchać, bo w ludziach jest naturalna tęsknota za prawdą.

Nie można się zadowalać w życiu prawdami łatwymi, powierzchownymi i narzuconymi siłą. Musimy nauczyć się odróżniać kłamstwo od prawdy.

Nie jest to łatwe w czasach, w których żyjemy, nie jest to łatwe w czasach, o których powiedział współczesny poeta, że "nigdy jeszcze tak okrutnie nie chłostano grzbietów naszych batem kłamstwa i obłudy".

Nie jest to łatwe dzisiaj, gdy cenzura wykreśla, zwłaszczas w pismach katolickich, słowa prawdziwe i myśli odważne, gdy wykreśla się słowa ks. Prymasa, Ojca świętego - i o zgrozo - nawet słowa Pisma świętego.

Nie jest łatwo dzisiaj, gdy katolikowi nie tylko zabrania się zwalczać poglądy przeciwnika lub w inny sposób polemizować, lecz po prostu nie wolno mu bronić przekonań ogólnoludzkich.

Wobec napaści choćby najbardziej oszczerczych i krzywdzących nie wolno mu prostować fałszu, który inni mają pełną swobodę głosić i rozszerzać bezkarnie.

Nie jest łatwo dzisiaj, gdy w ostatnich dziesiątkach lat w glebę ojczystą zasiewamy ziarno kłamstwa i ateizmu. Obowiązkiem chrześcijanina jest stać przy prawdzie, choćby miała ona wiele kosztować, bo prawda wypowiedziana w słowie kosztuje.

Tylko za plewy się nie płaci. Za pszeniczne ziarno prawdy trzeba czasami zapłacić. Mówił już poeta Nowalis, że "człowiek opiera się na prawdzie, jeśli zdradza prawdę, zdradza siebie".

Kłamstwo poniża człowieka i zawsze było cechą niewolników, było cechą ludzi małych, a Ojciec Święty w lutym ubiegłego roku wołał: "nie jesteś niewolnikiem, nie wolno ci być niewolnikiem jesteś synem". Życia nie da się oszukać, jak nie da się oszukać ziemi: jeżeli wsiewa się w nią plewy, zbiera się chwasty.

Ewangelia Chrystusowa jest tak owocna przez wieki i tak ciągle aktualna bo jest prawdą. Ideologie, które kieruja się kłamstwem i przemocą upadają, przynoszą złe owoce i spustoszenie moralne, choćby niewiadomo jak szczytne i wzniosłe głosiły hasła. Zbyt wiele tego mamy w historii Europy i świata.

Męstwo

Podstawowym warunkiem człowieka ku zdobywaniu prawdy, a tym samym ku likwidowaniu zła, którym jest kłamstwo będzie zdobycie cnoty męstwa. Cnota męstwa jest przezwyciężaniem ludzkiej słabości, zwłaszcza lęku i strachu.

Chrześcijanin musi pamiętać, że bać się trzeba tylko zdrady Chrystusa - za parę srebników jałowego spokoju. Warto to zdanie zapamiętać: "Bać się trzeba tylko zdrady Chrystusa za parę srebników jałowego spokoju".

Ale chrzescijaninowi nie może wystarczyc tylko samo potępienie zła, kłamstwa tchórzostwa, zniewolenia, nienawiści, przemocy. Chrześcijanin sam musi być prawdziwym świadkiem, rzecznikiem i obrońca sprawiedliwości, dobra, prawdy, wolności i miłości. O te wartości musi odważnie upominać się dla siebie i dla innych.

Prawdziwie roztropnym i sprawiedliwym - mówił Ojciec Świety - może być tylko człowiek odważny, mężny. Biada społeczeństwu - wołał cytowany juz przeze mnie Prymas tysiąclecia - biada społeczeństwu, którego obywatele nie rządzą się męstwem.

Przestają być obywatelami, stają się zwykłymi niewolnikami. Jeżeli obywatel rezygnuje z cnoty męstwa, staje się niewolnikiem i wyrządza największą krzywdę sobie, swej ludzkiej osobowości, rodzinie, grupie zawodowej, narodowi, państwu i Kościołowi, chociażby był łatwo pozyskany dla lęku i bojaźni, dla chleba i względów ubocznych.

Ale biada i władcom, którzy chcą pozyskać obywatela za cenę zastraszenia i niewolniczego lęku. Jeśli władza rządzi zastraszonymi obywatelami, obniża swój autorytet, zuboża życie narodowe, kulturalne i wartość życia zawodowego. troska więc o męstwo, winna leżeć w interesie zarówno władzy, jak i obywateli.

Trzeba, aby na co dzień towarzyszyła nam świadomość, że żądając prawdy od innych, sami musimy żyć prawdą; żądając sprawiedliwości, sami musimy być sprawiedliwi w stosunku do bliźnich; żądając odwagi i męstwa, sami musimy być na co dzień mężni i odważni.

Ojciec Święty na błoniach krakowskich w czerwcu ubiegłego roku przypomnial i mocno wyakcentował słowa psalmu, które mają być naszym drogowskazem, szczególnie na dzisiejsze trudne dni czasu zniewolenia narodu: "Pan jest moim Pasterzem, chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną".

Zła się nie ulękniemy. Zło będziemy stopniowo likwidowali z naszego życia osobistego, rodzinnego, z życia społecznego - gdy na co dzień będziemy mocni wiarą, nadzieją i miłością, gdy będziemy kroczyli drogą prawdy i sprawiedliwości, gdy zachowamy wewnętrzną wolność i godność.

Zła sie nie ulękniemy, gdy na co dzień w nas samych, w naszych rodzinach, środowiskach i ojczyźnie, będziemy budowali solidarność serc i umysłów. Zła się nie ulękniemy, gdy sam Pan Jezus i jego nauka - będzie naszą drogą, prawdą i życiem.

Amen.