Nabożeństwa maryjne

26.01.2009

Akatyst

1 komentarz · 38904 czytań · Drukuj

STASIS CZWARTA

Ikos X

Śpieszą do Ciebie dziewice,
boś murem im obronnym i wszystkim, co Cię wzywają, Bogurodzico Dziewico.
Nieba i ziemi Stworzyciel przyozdobił Cię łaską, o Nieskalana.
A zamieszkawszy w Twoim łonie nauczył wszystkich wznosić głos do Ciebie:
Witaj, o wzniosła kolumno dziewictwa,
Witaj, o bramo wiecznego zbawienia,
Witaj, pierwszy owocu odrodzenia w Duchu,
Witaj, szafarko wszystkich dobrodziejstw Bożych.
Witaj, która odradzasz tych, co w grzechu są poczęci,
Witaj, dająca mądrość tym, co nieroztropni,
Witaj, odpędzająca tego, co dusze uwodzi,
Witaj, rodząca Siewcę niewinności.
Witaj, alkowo przeczystych zaślubin.
Witaj, zaślubiająca dusze wierne Panu,
Witaj, o piękna dziewic żywicielko,
Witaj, weselna dusz świętych przyjaciółko.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.

Kondakion XI

Śpiew pochwalny zawodzi,
gdy objąć chcę pełnię Twych zmiłowań.
Choćbyśmy ofiarowali Ci ody tak liczne, jak, ziarnka piasku, o Królu święty,
nie osiągnęlibyśmy nigdy godnej miary tego, co dajesz nam, którzy wołamy do Ciebie: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.

Ikos XI

Ty, o Najświętsza Dziewico, jawisz się nam w ciemnościach, jak światłodajna pochodnia. Niematerialne zapalając światło wiedziesz wszystkich do poznania Boga. Swoim blaskiem rozjaśniając umysły - naszym uczczona wołaniem:
Witaj, promieniu Słońca duchowego,
Witaj, odbicie Światłości nieprzystępnej,
Witaj, błyskawico dusze oświecająca,
Witaj, gromie nieprzyjaciół rażący.
Witaj, bo nam wysyłasz Światło jaśniejące,
Witaj, bo nam wypuszczasz obficie płynącą Rzekę,
Witaj, obrazie uzdrawiającej sadzawki,
Witaj, niszcząca grzechu zmazę haniebną.

Witaj, któraś kąpielą obmywająca sumienia,
Witaj, dzbanie mieszalny, w którym radość się miesza,
Witaj, woni, dobry zapachu Chrystusa,
Witaj, życie mistycznej i radosnej uczty.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.

Kondakion XII

Udzielić pragnął łaski przebaczenia za dawne winy
Ten, co długi wszystkich ludzi gładzi.
We własnej więc przybliżył się Osobie do tych, co oddalili się od Jego łaski,
a potargawszy cyrograf ich winy, słyszy z ust wszystkich wołanie: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.

Ikos XII

Wielbiąc pieśniami Twego Syna chwalimy hymnem też i Ciebie,
jako świątynię duchową, Bogurodzico.
Ten, który mieszkał w Twoim łonie trzymając w dłoni wszystkie rzeczy,
Pan nasz, uświęcił Cię i uczcił, i nauczył nas wołać do Ciebie:
Witaj, Namiocie Boga oraz Słowa,
Witaj, święta ponad " święte świętych",
Witaj, arko złocona przez Ducha Świętego,
Witaj, niewyczerpana życia skarbnico.
Witaj, czcigodny diademie królów bogobojnych,
Witaj, chwało wysoka kapłanów pobożnych,
Witaj, bastionie niezdobyty Kościoła Świętego,
Witaj murze nieobalony Królestwa Bożego.
Witaj, Ty, która wznosisz pomniki zwycięstwa,
Witaj, która obalasz nieprzyjaciół naszych,
Witaj, lekarstwo dla ciała mojego,
Witaj, duszy mojej ocalenie.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.

Kondakion XIII

Zaiste, godna jesteś, Matko wszelkiej chwały,
któraś między wszystkimi świętymi Najświętsze zrodziła Słowo.
Racz przyjąć teraz ten nasz dar, od wszelkiego nieszczęścia nas broń wszystkich.
Od przyszłej kary wybaw nas, którzy pospołu do Ciebie wołamy: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.

Kondakion ten zwykle recytuje się trzykrotnie. Według tradycji bizantyjsko-słowiańskiej dodaje się jeszcze ikos 1, zwłaszcza, gdy recytowany był cały akatyst. Akatyst kończy się śpiewem Kondakionu 1.

Komentarze

27#1 | anusia dnia 25.02.2009 21:46:56

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Wspomóż nas

wesprzyj serwis

Nabożeństwa maryjne