Błogosławimy Twoje Imię

Błogosławimy Twoje Imię, z naszego ludu Niewiasto, zwyciężająca w walce. Niewiasto, przez Twoje ubóstwo Bóg dokonuje rzeczy wielkich.

Pokorna Niewiasto wiary zaangażowanej, Twoje "tak" miłości i poświęcenia przynosi na świat Życie.

O, Ty słodka Matko Boga i ludzi, my, Twoi synowie, prosimy Cię, daj, abyśmy się miłowali jak bracia.

Święta Maryjo, w godzinach próby, naucz nas pokonywać nasze różnice i zapominać o naszych urazach.

Pan Jezus, nasz Dobry Nauczyciel powiedział: "uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem" (Mt 11,29).

Jesteśmy wezwani przez nasze powołanie otrzymane na Chrzcie św., aby posiąść ziemię, aby zanosić ludziom Boga. Ale nie dokonamy tego przemocą, za pomocą złych środków, za pomocą niewłaściwych sposobów, przez narzucenie siłą, podporządkowywanie i tym podobne rzeczy. Pan Jezus nas poucza, że osiągniemy to łagodnością, dobrymi obyczajami, cierpliwością, dobrocią.

Byłoby dobrze, abyśmy dość często czynili rachunek sumienia odnośnie do naszych sposobów działania i bycia, abyśmy zobaczyli, czy używamy więcej "cukru" niż "soli", więcej "oliwy" niż "octu", więcej przekonywania niż podnoszenia głosu, więcej uśmiechu niż marszczenia brwi.

Nie zapominajmy, że jeśli przyjemną rzeczą jest być kimś ważnym, o wiele ważniejsze jest być przyjemnym. I o to powinniśmy się starać, nie dla naszej własnej przyjemności, lub wynoszenia się ponad innych, lecz dlatego, że w ten sposób praktykujemy lepiej i bardziej pierwsze z przykazań pozostawionych nam przez Pana Jezusa. A tym przykazaniem jest Miłość.