Świadectwo.

Piękno modlitwy różańcowej polega na tym, że jest niejako "dwupiętrowa". Z jednej strony wypowiadamy słowa: święte, najważniejsze w ludzkim języku. Kierujemy je do Ojca w niebie i do Matki Zbwiciela. Chwalimy Trójcę Świętą. "Drugie piętro" to nałożenie na kierowane do nieba słowa zadumy serca, zatrzymania się nad tym, co w dziejach świata najważniejsze - nad tajemnicą naszego zbawienia. Czynimy to za pomocą rozważania różańcowych tajemnic.

Kiedy człowiek otwiera usta, by rozmawiać z Bogiem, niebo pochyla się nisko, aby słuchać ludzkiego szeptu. Zarówno Biblia, jak i Tradycja Kościoła, a także wielkie maryjne objawienia zapewniają, że modlitwa ustna ma wielką wartość przed Bogiem. Czy nie od niej zaczęła się historia świętego Różańca? Tak, bo człowiek modlący się w sposób najprostszy - ustami - szybko odczuwa bliskość Boga. W sercu... I wtedy do jego modlitwy dołącza się i ono. Przede wszystkim ono.

To zaledwie pierwsza garść bogactwa Różańca wyciągnięta ze skarbca tej maryjnej modlitwy. Jest ich tak wiele, że z zadziwieniem przyglądamy się Różańcowi - modlitwie, którą, jak uczył Jan Paweł II, "trzeba odkryć na nowo".

Chrześcijanie od początku czcili Maryję jako Matkę Boga i modlili się do Niej tak w liturgii, jak i podczas nabożeństw prywatnych.

Świadectwo.

Modlitwa Pod Twoją obronę dowodzi, że Maryję chrześcijanie nazywali Matką Bożą, zanim Kościół przyjął dla Niej ten tytuł na Soborze Efeskim.

Świadectwo.

Konferencja ks. Winfrieda Wermtera.

Świadectwo.

Nie wystarczy oddawać Maryi cześć, wielbić Ją, kłaść Jej korony na głowę. To są tylko środki, których Ona nigdy w swoim życiu nie używała.

Tekst z 1926 roku.

Świadectwo.

Świadectwo.