Prawdy maryjne
23.09.2013
Maryja a Duch Święty
0 komentarzy ·
17391 czytań ·
Centralny dogmat katolickiej wiary mówi o tym, że Syn Boży "dla nas i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy" (Symbol Konstantynopolitański). Kościół wyznaje, że Maryja mocą Ducha Świętego nie tylko poczęła Syna Bożego, ale także pozostała dziewicą zarówno co do ciała, jak i co do nieskażonej wierności Bogu (por. LG 64).
Duch Święty działał w Maryi już w chwili Zwiastowania, jeśli nie wcześniej (Niepokalane Poczęcie). Działał też w Niej w domu Elżbiety (Nawiedzenie). Pod wpływem tegoż Ducha starzec Symeon przyszedł do Świątyni, kiedy Maryja "przedstawiała Panu" Dziecię Jezus (por. Łk 2,22-27a). Pod krzyżem stała Maryja, gdy Jej Syn "oddał ducha" (J 19,30b). Widzimy też Maryję modlącą się z Apostołami w Wieczerniku w dniu Pięćdziesiątnicy. Tą wierność i trwanie w Kościele Maryja zawdzięcza działającego w Niej przez całe życie Ducha Świętego. Dlatego Maryja nazywana jest "świętym Przybytkiem Ducha Świętego" (LG 53), jakby utworzoną przez Ducha Świętego i ukształtowaną jako nowe stworzenie (por. LG 56). Jest Pneumatoforą (Nosicielką Ducha Świętego) i Jego Świątynią (Sanktuarium).
Jednak, aby ukazać relację między Trzecią Osobą Boską a Maryją w sposób bardziej osobowy, bardziej odpowiednie jest nazywanie Maryi Oblubienicą Ducha Świętego. To zjednoczenie Maryi z Duchem Świętym wyraża się także w działaniu w doskonałej harmonii i zgodzie z Trzecią Osobą Boską, czyli wypełnianiu we wszystkim woli Bożej, w doskonałym posłuszeństwie poruszeniom Ducha (synergia). Istotą bycia chrześcijaninem jest nie tyle otrzymywanie nadzwyczajnych charyzmatów, ile postępowanie zgodne z wolą Bożą, a to osiągniemy tylko wtedy, jeżeli na wzór Maryi w codziennym życiu będziemy działać w synergii z Duchem Świętym. Maryja jest wzorem przyjęcia Ducha Świętego.
Maryja, poczynająca z Ducha Świętego i rodząca w sposób dziewiczy Syna Bożego, jest dla Kościoła pierwowzorem do naśladowania. Tak jak Ona zrodziła z Ducha Świętego Głowę Kościoła - Chrystusa, tak Kościół, współdziałając z Duchem Świętym, ma rodzić członki Mistycznego Ciała Chrystusa. Kościół poprzez przepowiadanie Słowa Bożego i chrzest rodzi do "nowego i nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych" (LG 64).
Chrześcijanin powołany jest do tego, by stawać się obrazem i ikoną Chrystusa: "Kto chce iść za mną, niech weźmie swój krzyż i niech mnie naśladuje" (por. Mt 16,24). Jako pomoc w realizacji tego powołania jest mu dany Duch Święty. Jego misją jest tworzenie w człowieku obrazu Bożego, obrazu Chrystusa. Duch Święty zamieszkuje w Kościele, stając się jego "duszą", a także zamieszkuje w poszczególnym chrześcijaninie, kierując jego czynami. Staje się "widzialny" w ludziach, którzy pozwalają Mu sobą kierować. Chrześcijanin, przez którego działa Duch Święty bez przeszkód, im bardziej jest święty, tym bardziej jest "transparentem" Ducha Świętego, Jego ikoną. Takim najdoskonalszym obrazem i ikoną Ducha Świętego jest Maryja. Niektórzy uważają nawet, że Maryja o wiele bardziej objawia Ducha Świętego niż Jego inne znaki, takie jak gołębica czy płomienie ognia. Św. Maksymilian Kolbe odważył się powiedzieć, że Maryja jest "jakby wcielonym Duchem Świętym" (Spiritus Sanctus quasi incarnatus est Immaculata). Chciał przez to wyrazić najścislejszy związek Niepokalanej z Niepokalanym Duchem Świętym. A to znaczy, że Duch Święty może działać w Maryi i przez Maryję bez żadnych przeszkód, tak, jak by to On sam działał. My, z powodu grzesznej natury, często utrudniamy działanie Duchowi Świętemu w nas i przez nas. Stąd Maryja jest dla nas najwyższym ideałem otwarcia się na Ducha Świętego i współpracy z Nim.
Oprac. na podst. Bartosik G., Mariologia i pneumatologia. Tematy wspólne i kwestie dyskutowane, w: Maryja w tajemnicy Kościoła. Recepcja i perspektywy nauki soborowej, Częstochowa 2013, s. 19-51.
Oceny
Brak ocen. Może czas dodać swoją?
Centralny dogmat katolickiej wiary mówi o tym, że Syn Boży "dla nas i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy" (Symbol Konstantynopolitański). Kościół wyznaje, że Maryja mocą Ducha Świętego nie tylko poczęła Syna Bożego, ale także pozostała dziewicą zarówno co do ciała, jak i co do nieskażonej wierności Bogu (por. LG 64).
Duch Święty działał w Maryi już w chwili Zwiastowania, jeśli nie wcześniej (Niepokalane Poczęcie). Działał też w Niej w domu Elżbiety (Nawiedzenie). Pod wpływem tegoż Ducha starzec Symeon przyszedł do Świątyni, kiedy Maryja "przedstawiała Panu" Dziecię Jezus (por. Łk 2,22-27a). Pod krzyżem stała Maryja, gdy Jej Syn "oddał ducha" (J 19,30b). Widzimy też Maryję modlącą się z Apostołami w Wieczerniku w dniu Pięćdziesiątnicy. Tą wierność i trwanie w Kościele Maryja zawdzięcza działającego w Niej przez całe życie Ducha Świętego. Dlatego Maryja nazywana jest "świętym Przybytkiem Ducha Świętego" (LG 53), jakby utworzoną przez Ducha Świętego i ukształtowaną jako nowe stworzenie (por. LG 56). Jest Pneumatoforą (Nosicielką Ducha Świętego) i Jego Świątynią (Sanktuarium).
Jednak, aby ukazać relację między Trzecią Osobą Boską a Maryją w sposób bardziej osobowy, bardziej odpowiednie jest nazywanie Maryi Oblubienicą Ducha Świętego. To zjednoczenie Maryi z Duchem Świętym wyraża się także w działaniu w doskonałej harmonii i zgodzie z Trzecią Osobą Boską, czyli wypełnianiu we wszystkim woli Bożej, w doskonałym posłuszeństwie poruszeniom Ducha (synergia). Istotą bycia chrześcijaninem jest nie tyle otrzymywanie nadzwyczajnych charyzmatów, ile postępowanie zgodne z wolą Bożą, a to osiągniemy tylko wtedy, jeżeli na wzór Maryi w codziennym życiu będziemy działać w synergii z Duchem Świętym. Maryja jest wzorem przyjęcia Ducha Świętego.
Maryja, poczynająca z Ducha Świętego i rodząca w sposób dziewiczy Syna Bożego, jest dla Kościoła pierwowzorem do naśladowania. Tak jak Ona zrodziła z Ducha Świętego Głowę Kościoła - Chrystusa, tak Kościół, współdziałając z Duchem Świętym, ma rodzić członki Mistycznego Ciała Chrystusa. Kościół poprzez przepowiadanie Słowa Bożego i chrzest rodzi do "nowego i nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych" (LG 64).
Chrześcijanin powołany jest do tego, by stawać się obrazem i ikoną Chrystusa: "Kto chce iść za mną, niech weźmie swój krzyż i niech mnie naśladuje" (por. Mt 16,24). Jako pomoc w realizacji tego powołania jest mu dany Duch Święty. Jego misją jest tworzenie w człowieku obrazu Bożego, obrazu Chrystusa. Duch Święty zamieszkuje w Kościele, stając się jego "duszą", a także zamieszkuje w poszczególnym chrześcijaninie, kierując jego czynami. Staje się "widzialny" w ludziach, którzy pozwalają Mu sobą kierować. Chrześcijanin, przez którego działa Duch Święty bez przeszkód, im bardziej jest święty, tym bardziej jest "transparentem" Ducha Świętego, Jego ikoną. Takim najdoskonalszym obrazem i ikoną Ducha Świętego jest Maryja. Niektórzy uważają nawet, że Maryja o wiele bardziej objawia Ducha Świętego niż Jego inne znaki, takie jak gołębica czy płomienie ognia. Św. Maksymilian Kolbe odważył się powiedzieć, że Maryja jest "jakby wcielonym Duchem Świętym" (Spiritus Sanctus quasi incarnatus est Immaculata). Chciał przez to wyrazić najścislejszy związek Niepokalanej z Niepokalanym Duchem Świętym. A to znaczy, że Duch Święty może działać w Maryi i przez Maryję bez żadnych przeszkód, tak, jak by to On sam działał. My, z powodu grzesznej natury, często utrudniamy działanie Duchowi Świętemu w nas i przez nas. Stąd Maryja jest dla nas najwyższym ideałem otwarcia się na Ducha Świętego i współpracy z Nim.
Oprac. na podst. Bartosik G., Mariologia i pneumatologia. Tematy wspólne i kwestie dyskutowane, w: Maryja w tajemnicy Kościoła. Recepcja i perspektywy nauki soborowej, Częstochowa 2013, s. 19-51.
Oceny
Wspomóż nas
Prawdy maryjne
- Maryja - Ogród Niepokalany
Maryja jako Rajski Ogród. - Maryja - Uzdrowienie chorych
Spójrzmy na Maryję jako na Uzdrowienie chorych. - Maryja Matka Kościoła
Tekst Litanii Loretańskiej do NMP wzbogacony został wezwaniem "Matki Kościoła", a dawny drugi dzień świąt Zesłania Ducha Świętego poświęcono w Polsce również liturgicznej czci NMP Matki Kościoła. W ten sposób teologiczna prawda o Matce Pana naszego została na zawsze poszerzona o treść Jej Matczynej relacji do Kościoła. Niniejsze krótkie opracowanie pragnie ukazać, skąd czerpie swe teologiczne uzasadnienie ten Maryjny tytuł. - Matka Boża Nieustającej Pomocy
Czcząc Matkę Bożą Nieustającej Pomocy zwracamy się do Niej, jako Matki Chrystusa i naszej Pośredniczki łask, przedkładając podziękowania i prośby, tak osobiste jak i wspólnotowe Bogu Ojcu przez Jezusa Chrystusa za Jej przyczyną i wzorem, gdyż Bóg dał nam Ją jako "nieustanną pomoc" dla naszej obrony. Maryja z racji tej macierzyńskiej miłości, opiekuje się odkupionymi - Matka Kościoła
Tytuł "Matka Kościoła" spotykamy już sporadycznie u Ojców Kościoła. Św. Epifaniusz zwie Maryję "prawdziwie Matką wszechżyjących", św. Ambroży interpretuje testament z krzyża (J 19,26-27) jako zapoczątkowanie praw macierzyńskich Maryi w stosunku do członków Kościoła, św. Augustyn mówi o Niej jako o "Matce członków Chrystusa". Powszechnie zaczęto nazywać Maryję Matką Kościoła począwszy od XII w., gdy w teologii i pobożności podjęto temat macierzyństwa duchowego. - Nawiedzenie NMP
Treść święta wynika z Łk 1,39.56. Święto w Kościele Zachodnim zawdzięcza swe powstanie młodemu jeszcze wtedy zakonowi franciszkańskiemu, który wprowadził je w 1263 r., wyznaczając na jego obchód dzień po oktawie Narodzenia Jana Chrzciciela, obchodzonego 24 czerwca. Obecnie święto obchodzone jest w Kościele 31 maja. - Odpust Porcjunkuli
Pierwotny tytuł kościoła Porcjunkuli brzmiał - Najświętszej Maryi Panny z Doliny Jozafata. Według podania kapliczkę mieli ufundować pielgrzymi wracający z Ziemi Świętej. Mieli oni przywieźć grudkę ziemi z grobu Matki Bożej, który sytuowano w Dolinie Jozafata w Jerozolimie.Nazwę Matki Bożej Anielskiej prawdopodobnie nadał jej sam św. Franciszek. - W gromnicznym świetle
Święto Ofiarowania Pańskiego popularnie nazywane jest świętem Matki Bożej Gromnicznej. - Wspomożycielka Wiernych
Święto NMP Wspomożycielki Wiernych ustanowił papież Pius VII w 1815 r. dla Rzymu i państwa kościelnego na podziękowanie za opiekę Matki Bożej nad Kościołem. W 1959 r. na prośbę biskupów polskich święto zostało wprowadzone w Polsce. - Współodkupicielka
Żaden człowiek nie był w stanie nas wykupić z zaciągniętego "długu" (por. Kol 2,14). Mógł to uczynić tylko Chrystus, Syn Boży. Krzyż jest jedyną ofiarą Chrystusa, jednak chce On włączyć do swojej ofiary odkupieńczej tych, którzy z niej korzystają. Spełnia się to w najwyższym stopniu w osobie Jego Matki.
Wiadomości
Dzień konsekrowanych - Modlitwy o konsekrowanych i za konsekrowanych Jana Pawła II.
Czytaj więcej »
Ostatnio na forum
Najnowsze tematy
- Nie zaglądaj w majtki diabłu
- Maryjny serwis informacyjny
- Duch Święty nie przychodzi do nas inaczej jak przez Maryję!
- Miesięcznik "Egzorcysta" - moja opinia
- Objawienia prywatne
Najciekawsze tematy
- Młodzież gimnazjalna - jaka jest jej wiedza o Maryi [54]
- Radio Maryja [53]
- Różaniec [45]
- Opętani [34]
- Ilość przewyższająca jakość. [26]
Komentarze
Dodaj komentarz