Biedny kto Ciebie nie zna

1. Biedny kto Ciebie nie zna od powicia

I nigdy Twego nie słyszał Imienia;

Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia

Stał się niegodnym Twojego wejrzenia.

2. I Imię Twoje już zatarł w pamięci,

I swojej Matki podle się wyrzeka.

Ach, łaska Boska serca nie poświęci,

Które od Matki stroni i ucieka.

3. A kogo Matko Ty pobłogosławisz?

Ten do wieczności szczęśliwie dopłynie;

A za kim Matko na sądzie się wstawisz?

Ten wieczną śmiercią nigdy nie zaginie.